Badanie emisji cząstek stałych z silników odrzutowych małych samolotów
W artykule przedstawiono analizę rozkładu wymiarowego średnic cząstek stałych, emitowanych z turbinowego silnika lotniczego. Pomiary przeprowadzono w warunkach stacjonarnych symulując rzeczywiste warunki pracy silnika odrzutowego. Badania wykonano dla trzech początkowych faz pracy silnika: rozruchu, nagrzewania oraz pracy ustalonej. Otrzymane wyniki pozwoliły na wyznaczenie średnic cząstek stałych najczęściej występujących w danych warunkach, a jednocześnie skorelowano zmiany średnic cząstek stałych ze stężeniem gazowych związków szkodliwych spalin. W rezultacie otrzymano charakterystyki, na podstawie których stwierdzono, że rozkład wymiarowy średnic cząstek stałych w początkowej fazie pracy silnika charakteryzuje się dużą zmiennością. W pierwszym okresie pracy silnika dominują cząstki stałe o średnicach rzędu 60-80 nm oraz średnicach dużych (rzędu 180-200 nm), a w kolejnych okresach pracy ustabilizowanej dominują cząstki o średnicach rzędu 60-70 nm.
Tematyka artykułu: Pomiary i kontrola emisji
Autor: Jacek Pielecha
Współautor(zy): Jerzy Merkisz, Jarosław Markowski, Remigiusz Jasiński